W 1950 r. na gruzach zespołu zabudowań mieszkalnych przy ul. Szyperskiej 15-18 wzniesiony został przy wschodniej pierzei ulicy Szyperskiej obiekt dla firmy „Centrosan”, magazynującej zapasy sanitarne na potrzeby Urzędu Rezerw Państwowych. Następnie firma ta zmieniła nazwę na „Technomag 38”, a później na Zarząd Artykułów Sanitarnych (ZAS), kontynuujący usługi związane z magazynowaniem artykułów sanitarnych.
W 1964 r. rozpoczęło działalność Centralne Laboratorium Długookresowego Przechowalnictwa Towarów, powołane przez Urząd Rezerw Państwowych, które stało się fundamentem dla powstania Centralnego Ośrodka Gospodarki Magazynowej.
Uchwałą Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1966 r., powołano Centralny Ośrodek Gospodarki Magazynowej (COGM) z siedzibą w Poznaniu w celu „zapewnienia właściwego rozwoju krajowej sieci magazynowej, oparcia jej budowy, modernizacji i eksploatacji na naukowo uzasadnionych podstawach oraz powiązania prac badawczych w tej dziedzinie z bazą praktyczną”.
W związku z aktem powołania COGM i uzyskania decyzji lokalizacyjnej w budynku magazynowym „Centrosanu” zaistniała potrzeba adaptacji istniejących pomieszczeń do nowych wymagań, spowodowało to praktyczne rozpoczęcie działalności przez COGM dopiero w 1967 r. W tym okresie powstało także Laboratorium Przechowalnictwa co stworzyło możliwość wykonywania badań w zakresie określania trwałości surowców i produktów żywnościowych.
Od 1 lipca 1973 r. w ramach COGM rozpoczął działalność zlokalizowany na parterze budynku Zakład Doświadczalny (ZD), powstały na bazie zakładu remontowego „Centrosanu”. ZD COGM wykonywał prototypowe urządzenia magazynowo-transportowe zaprojektowane przez projektantów Ośrodka. Produkcję tych urządzeń wdrażano w krajowych przedsiębiorstwach produkcyjnych i dystrybucyjnych.
Na mocy Zarządzenia nr 77 Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1978 r. na drodze przekształcenia Centralnego Ośrodka Gospodarki Magazynowej w 1979 r. powołano Instytut Gospodarki Magazynowej. Powstanie Instytutu było efektem dynamicznego rozwoju kadry naukowej i wysokiego poziomu merytorycznego wykonywanych prac naukowo-badawczych.
W 1984 r. ukazał się pierwszy numer kwartalnika pod tytułem „Problemy Magazynowania i Transportu”, który był kontynuacją dotychczas ukazującego się kwartalnika „Magazynowanie i Transport Towarów” wydawanego przez Wydawnictwa Czasopism Technicznych NOT w Warszawie oraz „Problemów Magazynowania” wydawanych przez Instytut.
Kolejny etap rozwoju, zapoczątkowany w 1990 r., powiązany ze zmianami ustrojowymi Polski, zaowocował powstaniem Instytutu Logistyki i Magazynowania, jako odzwierciedlenie zmian w działalności merytorycznej IGM, które ukierunkowane zostały na zagadnienia związane z organizacją i zarządzaniem przepływem materiałów i informacji w systemach logistycznych, funkcjonujących w przedsiębiorstwach, jak również w całej wolnorynkowej gospodarce. W ten sposób w Instytucie dominującą rolę zaczęła odgrywać logistyka, rozumiana jako wolnorynkowa koncepcja kształtowania gospodarki oraz struktur organizacyjnych przedsiębiorstw. Budowa i rozwój struktur wolnorynkowych w Polsce były w tym okresie związane również z budową bardziej efektywnych struktur logistycznych oraz promocją idei logistycznej. Zgodnie z tym utożsamianie się całej gospodarki, jak również przedsiębiorstw, z regułami wiedzy logistycznej stanowi jeden z podstawowych warunków osiągnięcia skutecznego przełomu w ekonomicznej sytuacji Polski, pozwalającego sprostać wymogom Unii Europejskiej.
Tak duże znaczenie logistyki we współczesnej gospodarce dało Instytutowi szerokie pole do działania, wziąwszy pod uwagę fakt, że polski system logistyczny trzeba było budować praktycznie od podstaw. Wymagało to jednak przeprowadzenia głębokiej restrukturyzacji organizacyjnej, majątkowej, kadrowej i marketingowej Instytutu, dostosowującej zakres jego działalności do potrzeb transformującej się polskiej gospodarki. Na tym tle zrodziła się i zaczęła obowiązywać nowa koncepcja funkcjonowania Instytutu jako rynkowo zorientowanej jednostki badawczo-rozwojowej. W koncepcji tej przyjęto, że wszystkie komórki organizacyjne ILiM muszą być zorientowane na sprawną i kompetentną obsługę klienta, którego utożsamiano z przedsiębiorstwami funkcjonującymi na polskim rynku. Również w 1990 r., ILiM został przyjęty do struktur międzynarodowej organizacji EAN International, wdrażającej globalny system znakowania towarów kodami kreskowymi EAN/UCC. Zaowocowało to powołaniem w Instytucie Centrum Kodów Kreskowych (później GS1 Polska), które uzyskało prawo do nadawania krajowym wyrobom i firmom numerów do oznaczania produktów i lokalizacji firm kodami kreskowymi w systemie EAN oraz korzystania z innych standardów EAN.
W 1991 r. powstała Spółka Pracownicza IGMag Sp. z o.o., która wykorzystując zasoby zlikwidowanego Zakładu Doświadczalnego, wypełniła po nim lukę w zakresie zaopatrzenia przedsiębiorstw w urządzenia magazynowe.
Również w 1991 r. Instytut Logistyki i Magazynowania zorganizował pierwszą konferencję logistyczną LOGISTICS.
W 1992 r. Instytut powołał Zakład Poligraficzny we Wrocławiu, w którym drukowano etykiety samoprzylepne z kodami kreskowymi, druk odbywał się na maszynie drukarskiej Nilpeter zakupionej ze środków finansowych pozyskanych z funduszu pomocowego Phare. Zakład ten po spełnieniu swoich zadań wspomagających wdrażanie w Polsce oznaczania towarów systemem kodów kreskowych EAN został w 2002 r. zlikwidowany. Na tę decyzję wpływ miała również rosnąca konkurencja na rynku druku etykiet samoprzylepnych, a także większa potrzeba skoncentrowania się Instytutu na nowych wyzwaniach związanych z e-gospodarką.
Znaczącym osiągnięciem Instytutu było utworzenie w 1994 r. Laboratorium Technik Automatycznej Identyfikacji, które uzyskało w 1996 r. akredytację przy Polskim Centrum Badań i Certyfikacji. Laboratorium realizuje badania urządzeń elektronicznych. Jego specjalizacją są badania kompatybilności elektromagnetycznej w zakresie odporności na pole elektromagnetyczne, zgodnie z wymogami norm UE. Laboratorium Technik Automatycznej Identyfikacji przeprowadza także badania na znak B (14) na podstawie normy PN-EN 60950 „Bezpieczeństwo urządzeń informatycznych i elektrycznych urządzeń techniki biurowej”. W 2003 r. Laboratorium Technik Automatycznej Identyfikacji uzyskało status jednostki notyfikowanej (notified body) w UE w zakresie dyrektywy Nr 73/23/EEC dotyczącej sprzętu elektrycznego i jednostki kompetentnej (competent body) w zakresie dyrektywy Nr 89/336/EEC dotyczącej kompatybilności elektromagnetycznej.
Duży popyt na szkolenia logistyczne skłonił ILiM do utworzenia w 1997 r. Centrum Edukacji Logistycznej Sp. z o.o., oferującego poszerzony wachlarz szkoleń logistycznych opartych na sprawdzonych w wieloletniej praktyce programach szkoleniowych, będących własnością Instytutu Logistyki i Magazynowania w Poznaniu.
W 2001 r. z inicjatywy ILiM-u i Centrum Edukacji Logistycznej powołano Wyższą Szkołę Logistyki (WSL) – pierwszą w Polsce niepubliczną uczelnię logistyczną.
1 kwietnia 2019 r. utworzono Sieć Badawczą Łukasiewicz, w której struktury wszedł Instytut Logistyki i Magazynowania, mianowany jako Sieć Badawcza Łukasiewicz — Instytut Logistyki i Magazynowania.
Dzielnica portowa podczas powodzi w 1924 r. Widoczne zabudowania przy ul. Szyperskiej.
Porządkowanie terenu przy ul. Szyperskiej po zniszczeniach wojennych. Po prawej stronie budynek szkoły podstawowej.
Pozostałość bramy portowej i magazynu przy u. Szyperskiej 18. Na dalszym planie widoczny plac po wyburzeniu zespołu domów przy ul. Szyperskiej 15-17. W głębi – budynek chłodni z 1939 r. Zdjęcie z 1948 r.
Magazyn Centrosanu w budowie. Rok 1949.
Druga (licząc od Mostu Chwaliszewskiego) hala portowa i magazyn Centrosanu wraz z modernizacją nabrzeża i torów kolejowych. Rok 1950.
Podcienia wzdłuż wschodniej elewacji magazynu wraz z widoczną budową torów bocznicy kolejowej Centrosanu. Rok 1950.
Siedziba Centralnego Ośrodka Gospodarki Magazynowej, 1966 r.
Budynek Instytutu Logistyki po przebudowie. Widok od strony wschodniej. Rok 1995.
Budynek Instytutu Logistyki po przebudowie. Widok od strony wschodniej. Rok 2004.
Obecnie Instytut kontynuuje swoją działalność w strukturach Łukasiewicz — Poznańskiego Instytutu Technologicznego w ramach Centrum Nowoczesnej Mobilności i Centrum Badań Laboratoryjnych.
ul. Ewarysta Estkowskiego 6
61-755 Poznań
Centrala: +48 61 850 48 90
Sekretariat: +48 61 850 49 00
Fax: +48 61 852 63 76
e-mail: office@pit.lukasiewicz.gov.pl
e-mail: sprzedaz@pit.lukasiewicz.gov.pl