Historia Instytutu Pojazdów Szynowych "TABOR"
1945
Historia dawnego IPS „TABOR” sięga 1 września 1945 r., kiedy ze struktur Zakładów Cegielskiego wydzielono biuro konstrukcyjne na potrzeby rozwoju krajowego przemysłu kolejowego. Nowa jednostka otrzymała nazwę Centralne Biuro Konstrukcyjne (CBK) i została podporządkowana Zjednoczeniu Przemysłu Taboru Kolejowego „Tasko”.
1951
W styczniu 1951 r. CBK przekształcono w przedsiębiorstwo państwowe o nazwie Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego, które skupiało się głównie na projektowaniu parowozów.
1973
Od 1 lipca 1973 r. swoje funkcjonowanie rozpoczął Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych. Powołano radę naukową.
1975
W 1975 r. rozpoczęto wydawanie kwartalnika naukowo-technicznego „Pojazdy Szynowe”.
lata 80.
W okresie PRL Ośrodek wykonał 281 projektów taboru dla PKP, kolei przemysłowych i na eksport. Przez pewien okres zatrudniał nawet 623 pracowników. Jednak w latach 80. nastąpił stopniowy spadek spowodowany zmniejszeniem liczby zamówień.
2000
Zarządzeniem ministra w roku 2000 Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych został przekształcony w Instytut Pojazdów Szynowych “TABOR”.
2019
1 kwietnia 2019 r. utworzono Sieć Badawczą Łukasiewicz, w której struktury wszedł Instytut Pojazdów Szynowych „TABOR”, mianowany jako Sieć Badawcza Łukasiewicz — Instytut Pojazdów Szynowych „TABOR”.
Zobacz, jak wyglądała dalsza historia Instytutu
w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz
Hala badawcza pojazdów szynowych na terenie Instytutu.
Hala badawcza pojazdów szynowych na terenie Instytutu.
Hala badawcza pojazdów szynowych na terenie Instytutu.
Hala badawcza.
Badanie cysterny na hali badawczej.
Hala prototypów w głównym budynku Instytutu.
Hala prototypów.
Budowa kortu tenisowego przy Instytucie Pojazdów Szynowych TABOR.
Oficjalne otwarcie kortu tenisowego.
Jeden z pierwszych turniejów tenisa ziemnego na korcie przy Instytucie Pojazdów Szynowych TABOR.
Obecnie Instytut kontynuuje swoją działalność w strukturach Łukasiewicz — Poznańskiego Instytutu Technologicznego w ramach Centrum Nowoczesnej Mobilności i Centrum Badań Laboratoryjnych.
