Materiały do prefabrykacji przegród budowlanych, aglomerowane z surowców wtórnych

 

 

PROJEKT DOFINANSOWANY ZE ŚRODKÓW BUDŻETU PAŃSTWA
Projekt dofinansowany z dotacji celowej Prezesa Centrum Łukasiewicz

Akronim: MATRECBUD
Czas realizacji: 01.04.2021 – 29.09.2023

Dofinasowanie: 1 207 578,00 zł
Całkowity budżet: 1 755 848,99 zł

Skład konsorcjum:

• Łukasiewicz – Poznański Instytut Technologiczny (Lider)
• Łukasiewicz – Łódzki Instytut Technologiczny

Przedmiotem projektu jest opracowanie wielofunkcyjnych materiałów i wyrobów kompozytowych, w postaci płyt i belek, wytwarzanych na bazie surowców pochodzących z odzysku (w szczególności surowców odnawialnych), w tym drewna rozbiórkowego, odpadów przemysłu tekstylnego i skórzanego, przeznaczonych w szczególności do budowy domów i obiektów użyteczności publicznej w technologiach opartych na prefabrykacji. W projekcie przewiduje się prace badawcze nad racjonalnym i bezpiecznym dla środowiska zagospodarowaniem odpadów przemysłu skórzanego i przemysłu tekstylnego w kompozycjach z drewnem poużytkowym.

Projekt będzie obejmował następujące zagadnienia badawcze: wytypowanie dostępnych na rynku lokalnym surowców wtórnych o potencjale aplikacyjnym w budownictwie, wytworzenie materiałów kompozytowych z wytypowanych surowców wtórnych, optymalizację technologii ich wytwarzania oraz zbadanie cech techniczno-użytkowych. Ważnym elementem projektu będzie również ocena oddziaływania opracowanych rozwiązań na środowisko.

Produktem będą wielofunkcyjne materiały kompozytowe o unikalnych właściwościach techniczno-użytkowych dedykowane dla budownictwa, w tym do budowy domów drewnianych.

Odbiorcami wyników projektu będą recyklerzy oraz firmy produkujące materiały i wyroby dla budownictwa.

Uzasadnienie:
Dynamiczny rozwój budownictwa i przemysłów produkujących na potrzeby budownictwa, podążających za potrzebami mieszkaniowymi społeczeństw generuje znaczne ilości odpadów. Duże ilości odpadów mogących być cennymi surowcami wtórnymi powstają podczas wyburzeń, remontów i modernizacji obiektów budowlanych. Z łącznej ilości odpadów wytworzonych w Unii Europejskiej  wynoszącej 2503 mln ton około 0,9 mln t, czyli około 35% przypisuje się budownictwu. Według Banku Światowego materiały budowlane stanowią połowę stałych odpadów wytwarzanych każdego roku na świecie. Racjonalne zagospodarowanie surowców poużytkowych i ich ponowne wykorzystanie w budownictwie, w tym w budownictwie drewnianym jest więc niezwykle istotnym wyzwaniem dla współczesnych społeczeństw. Umiejętnie ich wykorzystanie może znacząco przyczynić się do zmniejszenia zużycia surowców pierwotnych. Obowiązujące dyrektywy unijne kładą nacisk na wykorzystywanie w obiektach budowlanych przyjaznych środowisku surowców wtórnych, które są cennym źródłem zasobów materiałowych, redukującym strumień generowanych odpadów.

Znanych jest wiele sposobów wykorzystania różnego rodzaju surowców wtórnych, jednak nadal uzasadnione jest prowadzenie prac badawczych i wdrożeniowych nad nowymi ekologicznymi sposobami ich zagospodarowania.

Opis problemu jaki rozwiązuje projekt:
Projekt jest odpowiedzią na wyzwania stawiane europejskim przedsiębiorcom z branży budowlanej dotyczące wykorzystania w obiektach budowlanych przyjaznych środowisku surowców i materiałów wtórnych oraz wznoszenia obiektów budowlanych wpisujących się w ideę gospodarki o obiegu zamkniętym (tzw. budownictwo cyrkularne).

Potrzeba wdrożenia modelu budownictwa cyrkularnego, zwanego też budownictwem w obiegu zamkniętym to odpowiedź na problem marnowania surowców i rosnącego zanieczyszczenia środowiska. Model ten zakłada efektywne wykorzystanie surowców (substytucja materiałów energochłonnych, recyrkulacja zasobów) od wydobycia, poprzez wykorzystanie, aż po zagospodarowanie odpadów wytworzonych np. w wyniku rozbiórki obiektu. Zakłada się iż, oprócz rozwoju nowoczesnych produktów o udoskonalonych właściwościach wpisujących się w nurt eco-tech, projekt wypełni lukę wiedzy dotyczącą ilości i dostępności surowców wtórnych oraz przyczyni się do stymulacji systemu zagospodarowania surowców z odzysku, co stanowi dziś istotną barierę cyrkularnego wykorzystania zasobów.